11 December: Zandbank + Boatparty

Ook vandaag moesten we vroeg opstaan omdat we normaal op tour twee zouden gaan, namelijk Whale Sharks spotten! Dat zijn haaien die tot 15 meter groot kunnen worden. Spannend, dachten we. Tot we opstonden en zagen dat het aan het gieten was van de regen. We wisten niet of de tour zou doorgaan of niet dus dat was wat afwachten. De man van ons hotel had ook helemaal geen ontbijt voor ons klaargemaakt met de woorden "when it's raining Ali doesn't go on a tour". Uiteraard waren wij niet echt blij met deze uitleg omdat het even goed kon zijn dat we dan iets anders wouden gaan doen, maar we lieten het al snel zo en belden Shadowpalm op om te vragen hoe of wat. Zij zeiden ons dat de zee te wild zou zijn door het weer, dus dat de tour verplaatst zou worden naar morgen.

We kropen allemaal nog even onze bedjes in en verplaatsten de wekker naar 9uur in plaats van 6uur. Toen we allemaal terug wakker werden namen we plaats aan het ontbijt, maar werd het al snel duidelijk dat dit geen productieve dag zou worden. Na het ontbijt besloten we wat winkeltjes te gaan doen en wat rond te wandelen op Maafushi, ook al was dit eiland niet zo groot. Ook passeerden we langs Shadowpalm om te zien hoe we het zouden doen aangezien we normaal gezien vandaag zouden vertrekken naar een ander eiland van de Malediven, namelijk Rashdoo. Ali, onze hoofdgids, vertelde ons dat Rashdoo nog kleiner is dan Maafushi en we ons daar zouden vervelen. We besloten dus dat we liever wouden blijven op Maafushi maar ons verblijf in Rashdoo stond al vast, dus belde Camille even met een leugentje om bestwil naar dat verblijf om te vertellen dat we er niet zouden geraken en of het mogelijk was te annuleren zonder kosten, gelukkig was dit oké!

We spraken af met Shadowpalm om de tour te verplaatsen naar de dag erna en vroegen hen of zij een hotel wisten waar we dan nu verder konden verblijven aangezien we officieel geen verblijf meer hadden op Maafushi. Zij regelden een nieuw verblijf voor ons, maar we moesten nog even wachten eer we daar binnen konden dus besloten we intussen middag te eten in het restaurant rechttegenover Shadowpalm, namelijk Hot Bites. Het duurde hier wel heel lang waardoor we ons zelfs moesten haasten naar ons hotel om onze zak te maken en te vertrekken naar het nieuwe hotel. Onze hoteluitbaters van ons eerste hotel waren duidelijk wel triestig dat we hun verlieten voor een ander hotel... .

Eens aangekomen in het nieuwe hotel besloten we een uurtje te rusten en nadien terug te keren naar Shadowpalm aangezien het weer beter was geworden en we nu wel de zee op konden om naar de zandbank te gaan die we gisteren niet hadden kunnen doen. We dachten dat we weer met drie gidsen zouden gaan, maar ineens zat heel de crew van Shadowpalm mee op onze boot, dat was best wel grappig want iedereen begon te zingen en te dansen.

Eens aangekomen op de zandbank was het tijd voor de meest genante fotoshoot van ons leven, gelukkig konden we deze wel doen met ons 10 samen en werd het al iets dragelijker! Als eerste werden we in een cirkel gelegd met onze benen naar elkaar en werd dit met een drone van vanboven gefilmd, eerst dichtbij en dan steeds verder uitzoomen. Nadien moesten we wandelen op de zandbank richting een resort en filmden ze eerst onze ruggen en nadien onze gezichten. Daarna moesten we handjes vasthouden en als volgt moesten we een cirkel maken en naar boven zwaaien. Toen was het tijd voor het water gedeelte. We moesten in het water wandelen en een beetje gooien met water en nadien lopen in het water als echte beachgirls, precies Baywatch. Alsof dit nog niet genant genoeg was geweest moesten we nadien nog doen alsof we aan het fuiven waren in het water, maar dat zonder muziek, AWKWARD! Tot slot, de grootste flop van allemaal, maar wel heel grappig, moesten we in een cirkel met handjes vast drijven in het water, dit lukte helaas van geen kanten... .

Toen de fotoshoot er op zat en het wat donker werd speelden ze wat muziek en kregen we allemaal een pintje, want ah ja, hier mag dat aangezien we niet meer op het eiland waren. We zeiden om te lachen dat ze nu met ons een bootparty konden houden. We moesten terug de boot op om terug te varen naar Maafushi, of dat dachten we toch... . Ze speelden luide muziek en maakten ineens een bocht dat wegging van ons eiland om nadien te stoppen bij een soort jachtboot, we wisten niet wat er gebeurde. Ze zeiden dat we op de boot moesten stappen en we al onze spullen in de speedboot moesten laten liggen, dus deden we dat maar.

Het werd al snel duidelijk dat we ons begaven op een boatparty met de crew van Shadowpalm, super onverwacht, allemaal in bikini, maar wel super fijn! We amuseerden ons rot en werden heel vaak getrakteerd. We waren heel blij dat we hier waren afgezet want het was al heel lang ons plan om een boatparty te doen. Op een gegeven moment vroeg één van de mannen of we mee van het dek van de boot wouden springen, dus een aantal deden dat ook! We dansten er op los en zongen de longen uit ons lijf, want dit was de eerste keer uitgaan in 3 maand en half en dat dan nog wel op een boot!

Na een tijdje werden sommigen moe en vertrokken zij met een bootje terug richting Maafushi. Astrid, Anke, Lotte, Dagmar, Noor en Camille besloten nog wat te blijven aangezien de mannen van Shadowpalm beloofd hadden eten te laten bezorgen op de boot. Een beetje zoals takeaway maar dan op een boot in de Malediven, casual... . Na een tijdje werden de frietjes en pizza ook echt geleverd, waren wij content na al dat dansen! We feesten nog even door en sprongen nog een aantal keer in het water met alle gevolgen vandien aangezien Camille bleef hangen in een touw en met haar been tegen de boot knalde... .

Tegen 1uur vertrok Camille naar het hotel met Astrid en werden ze onderweg lastiggevallen door mannen dus zetten ze het op een lopen waarna we aan het hotel aankwamen en niet meer binnenkonden omdat de voordeur opslot was en de meisjes binnen alle sleutels hadden. We probeerden hen te bellen en zochten hulp maar zaten meer dan een half uur radeloos voor ons hotel tot er een koppel passeerden en we het tegen hen uitlegden. Gelukkig logeerden zij, heel toevallig, ook in dit hotel en konden zij voor ons de deur opendoen. Toen Camille in haar bed kroop had ze heel veel pijn aan haar been en toen ze dit bekeek in de badkamer stond dit al heel dik en blauw, oeps... .