15 November: National Park

Onderweg naar het National Park zijn we een paar keer gestopt om ontbijt te kopen voor de kids. We kochten samen met de CDC head vanillemelk in zakjes en centwafeltjes. De ouders en hun kids ontbeten op de bus terwijl we verder reden richting het park. Toen we aankwamen aan het park moesten wij al mee uitstappen met de CDC head om te gaan betalen (aangezien wij deze uitstap financieren en organiseren). Eens we betaald hadden kwamen ook de andere leerkrachten aangewandeld met de kinderen en hun ouders. 

We bezochten de zoo tot een uur om 13, waarna we een gezellig plaatsje uitzochten op het gras om te lunchen. Hier kregen de kids een lunchpakket uit het restaurant van de zoo, hier zat rijst, kip, groentjes etc in. Ook kregen ze als dessertje een ijsje van ons. Toen wij wouden beginnen eten tussen de ouders en kinderen werden we ineens naar binnen geroepen in het restaurant, wij mochten namelijk daar eten met bestek. Heel lief van hen, maar zeker niet nodig! 

Toen we aankwamen aan het Galle Face Beach, trokken we met zen allen richting het water. De kindjes beleefden wat waterpret en amuseerden zich enorm met elkaar. Sommige kindjes vonden het water zelfs zo leuk dat ze volledig in de golven opgingen waardoor hun kleertjes goed nat waren, gelukkig is het hier warm genoeg daarvoor! Op een gegeven moment geloofden we onze ogen niet... . Een jongetje was gevallen door de stroming en zijn moeder werd zo boos dat ze hem sloeg. Niet één, niet twee, niet drie keer, maar maar liefst 7 keer! Elke keer dat ze hem sloeg keek ze naar ons om te zien of wij het gezien zouden hebben. In het begin keken we gewoon boos, nadien schudden we neen, maar na een tijdje was het genoeg geweest en hebben we haar verzocht ermee te stoppen. De andere moeders waren, denken we, wel onder de indruk dat we iets zeiden. We weten dat dat hier vaker gebeurd, maar het was de eerste keer dat iemand het echt deed voor onze ogen en daar konden we even niet mee om, dus hadden we ook besloten het de dag nadien ook zeker aan onze CDC head te vertellen. 

Gelukkig is Negombo niet ver rijden van Colombo en waren we niet zo lang onderweg als verwacht. Toen we aankwamen aan ons hotel werden we naar onze kamer begeleidt. Eens daar belden we het restaurant van het hotel om ons eten te bestellen (blijkbaar werkt dat hier zo) en ze vertelden ons dat we binnen een half uurtje konden gaan eten. Jammer genoeg kwamen ze na 20 minuten vertellen dat wat Camille besteld had er niet was. Uiteindelijk gingen we aan tafel maar viel het eten wat tegen en hadden ze ook geen desserts... . Ook de WIFI ontbrak dus moesten we het doen met kraskaartjes 4G, gekke boel hier!

Na het eten trokken we naar de kamer en skypten we allemaal nog even met het thuisfront. Na het skypen bestelden we een cola'tje en iets waarvan we dachten dat het chips waren met de roomservice mogelijkheid. We keken nog iets op de pc en deden onze oogjes toe voor een goede nachtrust! 

Vandaag ging onze wekker om 7u45 want we werden opgehaald door Manoush, onze tuktukdriver, om met de bus te vertrekken op uitstap richting het National Park van Colombo. We maakten ons klaar en namen ook onze trekkersrugzakken voor dit weekend ook mee, zodat we meteen na de uitstap konden vertrekken naar Negombo. We gingen onze zakken afzetten in het centrum en vertrokken dan richting de bus. Toen we aan de bus aankwamen zat deze al vol met de kindjes van de preschool, nurserrey en kindergarten. We vertrokken om 8u40 met de bus samen met de kindjes en hun ouders.

We wandelden samen het park in en zagen heel wat diertjes. Iedereen probeerden zo goed mogelijk samen te blijven, maar we waren met heel wat man op stap, dus dat was niet altijd even makkelijk. We zagen zebra's, een aquarium met heel wat visjes, aapjes, vogels, vlinders, giraffen, krokodillen, olifanten die gewassen werden, ezels, papegaaien, uilen, struisvogels ... . We maakten er een fijne voormiddag van en de kindjes waren erg onder de indruk van alle diertjes. Ook de ouders leken er echt van te genieten. Sommige kindjes weken geen seconde van onze zijde en wouden hun verwondering heel graag met ons delen. Ook de baby van één van de kookvrouwen was mee en zelfs hiermee mochten we even op wandel. 

Na de lunch trokken we met zen allen terug richting de bus. Deze namen we toen naar het Galle Face Beach, dit is een strand in Colombo met heel wat lokale winkeltjes langs de zijkant en waar je met je voeten in het water mag, maar waar je niet in mag zwemmen door de sterke stroming. Één van de kindjes ging in de bus op Camille haar schoot zitten en viel er in slaap, super schattig om te zien, alleen het wakker worden vond het kindje duidelijk iets minder fijn, maar dat was over eens ze haar voetjes in het zand kon zetten.

Na de waterpret en het was rusten aan het strand, trokken we terug naar de bus. Daar zochten we nog even een plaatsje uit om taart te eten aangezien één van de leerkrachten jarig was. We aten taart en zongen een liedje. Ook deze keer gaf ze ons een stukje taart waar we een stukje van moesten afbijten en haar dan twee kussen te geven. Ze was best wel schattig en blij met de taart.

Na het stukje taart trokken we terug richting Colombo waar een tuktuk ons stond op te wachten om ons naar het centrum te brengen waar onze bagage stond. Hier werden we eindelijk zeker van ons eeuwenlange vermoeden dat één van onze kindjes de dochter is van één van de leerkrachten. We waren hier eigenlijk wel blij mee, want dan weten we dat dit meisje het wel echt goed heeft thuis! Nadien bestelden we een pickme richting ons verblijf in Negombo. Tijdens het wachten op de taxi, belde Camille nog even met haar peter.