20 Oktober: Nivella beach + reizen

2 van de 3 tuktuk's reden vlotjes achter elkaar en stopten dus ook op dezelfde en correcte plaats die we hadden aangegeven. Maar de 3etuktuk wist duidelijk niet wat hij deed en reed met de drie meisjes, waaronder Camille, helemaal de verkeerde richting uit. Isabeau had nogal snel door dat de tuktuk van Camille niet volgde en was een beetje ongerust over waar deze naartoe was. Zij kwam aan met de andere meisjes aan een cafétje, genaamd 'Leo's café'. De tuktuk van Camille daarentegen was helemaal aan de andere kant van het strand gestopt en was daar weggereden, dus de 3 meisjes stonden daar op een plek waar niets of niemand te bespeuren was. We besloten dan maar te beginnen wandelen met zen 3'en op zoek naar iemand dat ons kon helpen. Uiteindelijk kwamen we terecht bij een huisje en riepen we daar om hulp. Er kwam een man tevoorschijn die ons binnenliet in zijn huis en voor ons een tuktuk opbelde. Hij gaf ons stoelen om op zijn terras te zitten en vertelde ons dat hij vroeger zelf ook chauffeur was, maar dat hij daarmee is gestopt sinds de aanslagen op een hotelletje hier in de buurt. Ook vertelde hij over zijn kinderen die allemaal ergens anders op de wereld wonen zoals in Dubai, Londen, Canada en Saoudi-Arabië. Uiteindelijk kwam de tuktuk aan en reed met ons richting de plaats waar de andere meisjes waren. We stpten onderweg nog aan een lokaal winkeltje, omdat Maxime haar 4G nog moest herlaaden, maar dit duurde eeuwen, dus zijn we maar weggegaan. Eindelijk kwamen we toe bij de andere meisjes, maar het bleek dat het strand toch niet echt de moeite was... . We besloten dan maar iets te drinken in dat cafétje en te gaan vragen aan het restaurantje ernaast of we daar mochten zwemmen in het zwembad. Gelukkig mocht dit, wel op voorwaarde dat we daar iets zouden drinken of eten, maar dat waren we sowieso van plan aangezien het bijna middag was. We bespraken onze reis naar de Malediven, dronken iets en doken in het zwembad. 

Wanneer we van de bus stapten in Kelaniya ontdekte Dagmar dat haar schoenen met haar steunzolen nog op de bus lagen. Ze spurtte achter de bus aan om hem te stoppen, maar de bus reed door. In alle paniek bestelden we een taxi in de hoop dat deze de bus kon inhalen en we deze konden kruisen aan de eindhalte. Wanneer de taxichaffeur ons oppikte reed hij met volle snelheid naar het busstation, en ja hoor we hebben het gehaald! De man van de bus had de schoenen al gevonden en opzij gelegd, met dank aan onze taxichaffeur. 

Onze wekker sprong om 7u op. We maakten ons klaar en wachtten op het ontbijt, dat deze keer wel optijd klaar was. Vandaag stond op de planning een rustig dagje chillen aan Nivella beach. We maakten na het ontbijt onze valiezen en namen deze mee naar het strand. Dit strand was een eindje verderop dus moesten we een tuktuk nemen. We stapten met onze valiezen de berg af. Aangezien we met 9 zijn, bestelden we 3 tuktuk's. Camille zat met Maxime en Noor in de tuktuk en Isabeau met Astrid en Dagmar. We zaten nog maar net in de tuktuk en het begon al te regenen, dit beloofde voor ons dagje 'strand'. 

Nadat iedereen een frisse duik had genomen aten we nog iets en namen we de tuktuk naar het busstation van Trincomalee, waar we de bus naar Colombo namen. Deze rit duurde maar liefst 9uur! Veel te lang dus... .Ook reisde deze keer met ons mee, aangezien ze vanuit Colombo een makkelijke verbinding heeft richting Galle. Ze zou dan de bus samen met ons nemen tot in Colombo om vervolgens de highwaybus naar Galle te nemen, althans dat was toch het plan. Aangezien we later aankwamen dan verwacht en er dus geen bussen meer waren naar Galle bleef ze een nachtje bij ons slapen. 

Nadien reden we door naar ons appartementje, met een kleine tussenstop in de Keels om er wat noodles, koekjes en water te kopen. Wanneer we aankwamen kookten we de noodles en babbelden we nog even gezellig over de fijne, maar vermoeiende week. Nadien kropen we ons bedje in waar Camille de blog nog even online zette, want we waren al een week te laat, terwijl Isabeau haar oogjes helemaal toe vielen.