25 Oktober: Uitstap Dambulla

We stopten 77906 keer onderweg waardoor de busrit nog wat langer duurde... . Toen we eindelijk aankwamen vroegen we aan de CDC head wat nu eigenlijk het plan was van de dag, want we wisten van niets... . Ineens vertelde ze ons dat we de Sigiriya berg zouden beklimmen vandaag, we werden even van onze sokken geblazen want daar waren we absoluut niet op voorbereid met onze sandaaltjes... . Manoush, onze driver nam ons even mee naar een winkeltje om voldoende water te kopen en naar een toilet, want na zo lang op de bus te zitten moesten we toch even naar de toilet en aangezien ze op die berg ook geen wc zullen hebben, gingen we best even op voorhand. Nadien kregen we te horen dat we dit zelf moesten betalen en even zo maar elk 5460 roepies moesten opleggen, gelukkig hadden we dit bij, maar we stelden ons er toch even vragen bij dat we dit zelf moesten betalen... .

We begonnen met veel moed aan de klim, maar het was weer een enorm warme dag vandaag... . Er waren verschillende tussenstops tijdens de beklimming waar we schilderwerken zagen, een spiegelmuur, machtige uitzichten en een paleis van de koning die hier vroeger woonde. Manoush was praktisch onze persoonlijke gids die bij elke tussenstop wel iets te vertellen had, echt een zalige man! Hij is zo lief en zorgt heel goed voor ons, we merkten dat hij doodmoe werd van de beklimming dus lastten we optijd wat pauzes in voor hem, dit appreciërde hij duidelijk. Op een gegeven moment kwamen we bij een tussenstop waar we zicht hadden op de Pidurangala rock, die we het tweede weekend van ons verblijf hier hebben beklommen, echt cool om te zien waar we toen stonden en waar we nu stonden. Ook passeerden we een tussenstop waar vroeger een tempel stond en je langs de zijkant twee klauwen hebt, echt cool! 

We begonnen aan onze afdaling en kwamen onderweg heel wat kids met hun ouders tegen die super enthousiast waren om ons te zien. We zagen ook opnieuw enkele aapjes en stapten door een marktje opweg naar de bus. Toen we aan de bus kwamen moesten we deze nemen naar een grote rivier waar de kids konden zwemmen en sommige ouders de tijd namen om hun kleren en zichzelf te wassen. Het viel ons op dat ze allemaal met hun kleren in het water gingen zonder erbij na te denken, wij besloten dit niet te doen aangezien we geen reserve kledij mee hadden. Het was echt een plezier te zien hoe de kids van dit moment genoten! 

Na een verschrikkelijk lange rit en veel hoofdpijn van de luide muziek kwamen we om 23u30 eindelijk toe. Daar stond een tuktukdriver ons op te wachten om ons naar het appartement te brengen. We waren wel wat lastig dat we pas thuis waren om 23u45 in plaats van om 19uur, want daar waren we helemaal niet op voorbereid en we hadden dus ook nog niet avond gegeten. Isabeau warmde nog wat macaroni op en Camille at wat cornflakes terwijl Maxime een douche nam.

Vandaag ging onze wekker om 4u20 om ons klaar te maken om op uitstap te vertrekken met ons centrum naar Dambulla. We stonden op met hele kleine oogjes en waren allemaal nog verschrikkelijk moe... . We maakten ons klaar, aten een boke met choco en maakten onze bokes voor deze middag. Uiteindelijk was onze driver wat te laat waardoor we pas vertrokken om 4u45. Het is de eerste keer dat het buiten nog donker was bij het vertrekken, wat ons echt deed beseffen hoe vroeg het eigenlijk wel was, want de zon komt hier al op om 5u45. We reden niet helemaal tot aan ons centrum, maar onze driver zette ons af aan de bus. Toen we toekwamen stonden er al heel wat kids met hun ouders te wachten om de bus op te stappen. Toen wij toekwamen zagen we dat de CDC head speciaal voor ons 3 plaatsjes had vrijgehouden om te kunnen zitten. Het duurde eeuwen tot we eindelijk vertrokken. Al snel werd duidelijk dat één bus helemaal niet voldoende was om iedereen te laten zitten, met als gevolg dat heel wat mensen moesten rechtstaan, 4u30 aan een stuk... . Het viel ons op dat de mensen hier dat helemaal niet erg vinden, terwijl wij in België daar een absoluut drama van zouden maken... . We waren van plan even onze oogjes dicht te doen op de bus en nog wat bij te slapen, maar dachten onze kids anders over. Ineens gooien ze daar muziek op de boxen op het maximum volume en beginnen ze allemaal te dansen, precies een partybus, dit was zalig om te zien! 

We vertrokken met de kindjes en hun mama's en papa's richting de rock. Toen we toekwamen gingen alle ouders met hun kids apart en de teachers en onze CDC head bleven beneden. We begrepen er niets van... . Onze CDC head vroeg vervolgens of wij hem gingen beklimmen, uiteraard gingen we dit doen, we waren hier nu toch en hadden ervoor betaald. Onze driver besloot ons te vergezellen en ging met ons mee. Onderweg naar de rock vertelde hij ons even tussen de soep en de patatten dat hij eigenlijk een hartpatiënt is en deze beklimming wel eens zwaar kan worden voor hem, maar dat hij mee moest van de CDC head, arme Manoush... . 

Nadien namen we de bus naar een plaats waar ze de tijd namen om te eten. Het werd wel echt al ongelooflijk laat en we hadden nog heel de weg terug af te leggen... . Onze CDC head had gezegd dat we zouden vertrekken om 16uur, maar het was al 18uur... . Om 19uur vertrokken we eindelijk naar huis, maar ook deze keer stopten ze 7896 keer. We moeten eerlijk toegeven dat het wel even op onze zenuwen begon te werken aangezien we al onderweg waren van 4u45 deze ochtend en doodmoe waren. Ook deze keer zetten ze super luidde muziek op en op een gegeven moment zetten ze allemaal Engelse liedjes op, dus besloten we luidkeels mee te zingen en ook mee te dansen. De leerkrachten, ouders, CDC head en kids begonnen voor ons te klappen, echt super grappig, maar ook heel leuk! 

Isabeau en Maxime kropen hun bedjes in, terwijl Camille om 00uur nog vergadering had via skype met haar leidingsploeg. Ze was heel moe, maar tegelijkertijd zo blij om ze allemaal terug te zien, waardoor het al snel 3uur werd en ze dus de volle 23uur wakker was geweest wanneer ook zij haar bedje in kroop. Gelukkig kunnen we morgen eens uitslapen!