7 December: Praktische dag

Vandaag besloten we eens iets langer te slapen aangezien we nog drukke weken voor de boeg hebben en al drukke weken achter de rug! We besloten er ook een vrij rustig dagje van te maken en even alles in orde te brengen dat nog in orde gebracht moest worden. Zodra we wakker waren besloten we verder te werken aan onze valiezen waar we gisteren mee begonnen waren. Camille had het nog steeds heel moeilijk met kiezen welke kleren ze wanneer zou meenemen, dus besloot ze haar kleren uit te stallen voor Noor zodat ze raad kon geven. Toch lukte het niet om de valiezen echt al af te werken dus namen we nu en dan nog wel een pauzeke!

Nadat de valiezen zo goed als af waren (maar nog steeds niet volledig), besloten we het aandenken van de CDC head in elkaar te knutselen, namelijk een fotoalbum met foto's van de voorbije maanden in het centrum. We hopen dat ze er heel blij mee gaat zijn!

Aangezien we gisteren uiteindelijk niet konden gaan eten met de CDC head door het voorval met haar hoofd, stuurde ze vandaag een berichtje om te vragen of we tijdens de lunch zouden kunnen gaan. Het was wat kort op den bal, maar we maakten ons klaar en namen een taxi richting het centrum. We hadden afgesproken met onze CDC head, haar man, haar zoon en zijn vriendin in een Chinees restaurant dat zij hadden uitgekozen. We waren ietsje te laat in het restaurant, maar dat kwam door het feit dat er heel veel file was. Aangezien we wat laat waren hadden ze voor ons al eten besteld, namelijk rijst met prawns, kip en groentjes speciaal voor Camille aangezien ze geen vlees eet.

In het begin was het wat stilletjes en soms wat awkward, maar na een tijdje liep de situatie goed los en werd er veel gebabbeld en gelachen! We babbelden over onze maanden in het centrum, over de Malediven, over onze tijd in Sri Lanka, de kids ... . De CDC head vertelde ook dat Sehansa, het meisje van de berenknuffel, gisteren geweend had omdat ze wou dat Camille de roze beer kreeg, maar ze perongeluk de oranje had afgegeven, dit voorval moeten we de 23e dus zeker voor haar rechttrekken! We aten onze buikjes goed rond en het was oprecht echt lekker en niet super pikant, ideaal!

Tijdens het eten hadden we het over het feit dat we graag nog even wat winkels zouden doen om te shoppen en voor de laatste souveniers. De vriendin van de zoon van de CDC head wou ook naar de winkels dus besloten we met zen allen naar de outletshopping te gaan ietsje verderop. We liepen daar allemaal even rond en pasten wat kleren. De CDC head kocht ook een cadeautje voor An zodat we dit aan haar kunnen afgeven in België, super lief! Na een tijdje waren we rond en besloten we afscheid te nemen van onze CDC head en haar gezin, gelukkig zien we ze nog terug de 23e!

We namen een tuktuk richting One Galle Face waar we met Lotte hadden afgesproken om ook daar nog wat winkels te doen. Lotte kwam ons tegemoet zonder Maxime aangezien zij ziekjes met de griep in haar bedje ligt. We wandelden rond in wat winkels en kochten ook hier nog wat laatste souveniers. Nadien kregen we een hongertje dus besloten we mcdonalds te gaan eten, dat is hier duidelijk niet hetzelfde als in België... . Na de mcdo wandelden we nog wat rond in het shoppingcenter en gingen we nog iets drinken waarna we de taxi namen richting ons appartement.

Toen we aankwamen aan het appartement moesten we eerst even langsgaan bij onze huurbaas om ook daar afscheid van te gaan nemen. Hij had ons uitgenodigd om op de thee te komen. We gingen met Lotte en Noor naar daar en babbelden gezellig over onze tijd in Sri Lanka. Hij zei dat we altijd welkom waren om nog eens terug te komen, dus dat aanbod zullen we zeker in ons achterhoofd houden. Ook gaf hij ons thee van hier cadeau om mee te nemen naar huis, super lief! We babbelden en lachten gezellig samen met hem, zijn vrouw en zijn zoon en trokken nadien richting het appartement.

Op het appartement zaten we nog wat gezellig in de zetel, maar we hadden niet echt honger dus na een tijdje besloot Lotte richting haar hotel te vertrekken. Toen zij weg was ging het gevecht met de valiezen opnieuw verder. We hielpen elkaar met kleren kiezen en konden onze valiezen eindelijk toedoen. Het wordt nog spannend om deze morgen te wegen... . Na het maken van de valiezen hadden Noor en Camille toch een hongertje, dus besloten ze de PizzaHut te bellen, maar dit verliep alweer niet zo vlot... . We hebben twee uur op onze bestelling, die 3 keer gecancelled is, moeten wachten. Uiteindelijk kwam de pizza toe, gelukkig, maar de honger was wel al een beetje over dus dat was uiteindelijk niet zo erg! Nadien kropen we dan maar onze bedjes in, aangezien we morgen naar de Malediven reizen!